با رسیدن به روزهای پایانی سال انتشار گزارش‌های سالانه، خصوصا گزارش‌هایی که مخاطب عمومی دارد و به نوعی رسانه‌پسند هستند رونق می‌گیرد. این گزارش‌ها شمارش جوجه‌های آخر پاییز هستند که با اهداف مختلفی منتشر می‌شوند، از اطلاع‌رسانی و تبلیغات هدفمند گرفته تا تحلیل‌های زردِ رسانه پرکن. گاهی خروجی گزارش‌های سالانه مستقیم یا غیرمستقیم به ارائه پیش‌بینی‌هایی در مورد روند بازار، چگونگی رفتار مشتریان و سایر موارد تاثیرگذار در سال بعد منجر می‌شود.
گزارش‌ها در مورد گذشته هستند و پیش‌بینی‌ها عمدتا به آینده می‌پردازند. تلاش برای تخمین بازارِ آینده شاخص‌های بسیار مهم و جذاب دارد که ترند (Trend) بازار محسوب می‌شوند. ترند به معنی پرطرفدار یا فراگیر است. ترند اگرچه اصطلاح رواج یافته رسانه‌های دیجیتال است، در ادبیات مدیریتِ بازار هم تقریبا همان مفهوم را تداعی می‌کند با این تفاوت که ترندهای بازار بر خلاف ترندهای رسانه که همه از نوع افزایشی و رو به بالا هستند، نوع منفی یا کاهشی هم دارند.
ترندهای معروف صنایع غذایی در سال ۲۰۲۱
بازاریابی صنایع غذایی را می‌توان مهمترین بخش بازاریابی کالاهای تندمصرف (FMCG) فرض کرد چرا که بخش قابل توجهی از سبد تندمصرف‌ها شامل غذاها یا محصولات مرتبط با صنعت غداست. نشریه آنلاین Foodindustryexecutive در مقاله‌ای با همین عنوان پیش‌بینی کرده است، که در سال پیش روی میلادی گرایش عمده مردم به سمت چهار گروه از مواد غذایی بیشتر از گذشته خواهد بود و به نوعی این چهار گروه می‌توانند محصولات پررونق و ترندهای بازار سالِ پیش‌رو باشند.
گروه اول محصولات طبیعی تولید شده بر پایه گیاهان
طبق این تحلیل، پیش‌بینی شده است که تا سال ۲۰۲۴ میلادی نزدیک به ۵۶ درصد از مصرف‌کنندگان مواد غذایی ارگانیک، خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های تولید شده بر پایه گیاهان و مواد طبیعی را در فهرست اصلی خرید خود قرار دهند. بر خلاف قبل که غذاهای گیاهی و ارگانیک برای رژیم‌های خاص غذایی مصرف می‌شدند یا به دلیل تجلمی بودن توسط قشر اندکی از مردم مورد توجه قرار می‌گرفت، پیش‌بینی می‌شود که مواد غذایی سلامت محور نسبت به قبل بیشتر مورد توجه مردم باشد هرچند که هزینه بیشتری به سبد خرید آنها اضافه کند.
شاید یکی از دلایل مهم این تغییر رفتار در خرید را بتوان تاثیر پاندمی کوید۱۹ دانست. فراگیری کرونا باعث توجه بیشتر مردم به مواد غذایی طبیعی شد و تحقیقات نشان داد که بسیاری از مردم پرداخت هزینه بیشتر برای محصولاتی که از سلامت و بهداشت بالاتری برخوردار هستند را کاملا منطقی می‌دانند، حتی اگر ناچار به حذف کالاهای غیرضروری دیگری از سبد غذایی خود شوند.
گروه دوم: غذاها و نوشیدنی‌های کامل
اصطلاح غذای کامل ذهن را به سمت غذاهای تولید شده از غلات و مشتقات آنها می‌برد در حالی که در صنعت غذا طیف وسیعی از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها در گروه مواد با ارزش غذایی بالا یا به اصطلاح غذای کامل قرار می‌گیرند. مثلا شیر یک نوشیدنی و غذای کامل است که خود به تنهایی قادر به تامین طیف زیادی از املاح ارزشمند برای بدن است. غذاهای کامل می‌توانند حاوی املاح ارزشمندی مانند مواد پروبیوتیک باشند. پروبیوتیک‌ها ترکیباتی پیچیده مانند ویتامینها و آنتی‌بیوتیکهای مختلف هستند که علاوه بر کمک به گوارش بهتر برای بدن نیز مفید هستند. این نوع غذاها در سال پیش رو بیش از گذشته طرفدار خواهد داشت. طبق تحقیق یاد شده گفته شده است که ۶۰ درصد مردم در سال ۲۰۲۰ بیشتر از سال ۲۰۱۹ نگران سلامت مواد غذایی بوده‌اند و از نظر آنها مواد غذایی کامل از سلامت و ارزش بالاتری برخوردارند.
گروه سوم: غذا با تأکید بر حفظ محیط زیست
تقریبا همه می‌دانند که غذا خوردن یعنی مصرف منابع طبیعی بعلاوه تولید زباله. هر دو سمت این جریان یعنی از بین رفتن بیشتر محیط زیستی که با سرعت بسیار پائینی نسبت به مصرف و تخریب ما در حال تجدید است. بیش از ۶۵درصد از مردمی که در تحقیق فوق رصد شده‌اند علاقه‌مندند که تا سال ۲۰۵۰ میلادی از مواد غذایی تجدیدپذیر که تناسب بیشتری با محیط زیست دارد استفاده کنند. این که چنین فرهنگی جای خود را در سبدهای کوچک خرید خانگی باز می‌کند نشان از دور اندیشی است که متاسفانه بخش قابل توجهی از کشورهای توسعه یافته (حتی در سطح کلان) هنوز نسبت به آن غافل و بی‌برنامه‌اند. یک واقعیت تلخ آشنا.
گروه چهارم: غذاهایی که منبع و منشأ آن شفاف است
مردم دوست داردن بدانند چیزی که می‌خورند دقیقا چیست، کجا تولید شده، چه کسی با چه فناوری آن را تولید و بسته‌بندی کرده و چطور مواد اولیه آن تأمین شده است. وقتی گفته می‌شود یک کشتی بزرگ غلات آلوده در فلان بندر توقیف شده، بخش قابل توجهی از مردم نگران می‌شوند، نگران انواع متفاوت مواد غذایی
که توسط شرکت‌های زیادی تولید می‌شود. نگرانی آنها درست و در راستای یک خواست درست است. آنها می‌خواهند بطور دقیق و شفاف بدانند واقعا چه چیزی می‌خورند.
سال ۲۰۲۱ سال برندها و شرکت‌هایی است که اطلاع‌رسانی آنها به‌دور از هیاهوی تبلغاتی با مزیت شفافیت همراه است. شفافیت یعنی ارائه اطلاعات درست، در زمان درست، باکیفیت و قالب درست و به مخاطب درست. اطلاعات شفاف در صنعت غذا یعنی غذا با طعم اعتماد و اطمینان. مزیتی پنهانی که هر برندی بتواند آن ار ارائه کند، متمایز بازار خود خواهد بود.
قطعا ترندهای سال آینده صنعت غذا به این چهار گروه محدود نخواهد بود. ممکن است گروه‌های دیگری هم بالا یا پایین این فهرست قرار گیرند. موضوعاتی که مانند مواد غذایی ارگانیک چندان قابل پیش‌بینی نیستند. یکی از ویژگی‌های ترند شدن یک موضوع قابلیت انتشار سریع و تبدیل شدن به مُد اجتماعی است. اگر در صنعت مواد غذایی فعالیت می‌کنید حداقل یک یا دو مورد از این چهار موضوع در مورد فعالیت شما مصداق خواهد داشت. اگرچه این تحقیق برخواست از رصد بازار اروپاست، رفتارهای مردم در این موارد در اکثر مناطق جهان با اندکی اختلاف شبیه به هم است.
این مطلب برداشت آزادی از منبع زیر است:
https://foodindustryexecutive.com/2020/12/4-mega-trends-that-will-define-the-food-industry-in-2021
